Το παραμύθι της ευτυχίας... Κτενά Ρούλα.

Κοίτα η μέρα πως γελά καθώς η νύχτα σβήνει,

το άστρο αποξεχάστηκε, κοιμάται στο περβάζι.

Νωχελικά ένα όνειρο ξυπνώντας αργοσβήνει,

μικρό σπουργίτι του γελά καθώς το κάνει χάζι.

Το αλεξανδρινό, κοκκίνησε μέσα στην άσπρη γλάστρα,

και οι μαργαρίτες γέμισαν με κίτρινα λουλούδια.

Ο γκιώνης μόνος τραγουδά τις νύχτες κάτω απ' τ' άστρα,

στο χιόνι τα μικρά παιδιά , φτιάχνουνε αγγελούδια.

Κοίτα οι κόρες του χιονιού , ευαίσθητες νιφάδες,

την φύση ομορφαίνουνε με διάφανα στολίδια.

Στου κόσμου τα μπαλκόνια βγαίνουνε οι κυράδες

και τα προικιά στον ήλιο κεντάνε με πλουμίδια.

Στο ποταμάκι κάτω στέκεται ιτιά παραπονιάρα

σκύβει με νάζι στο νερό, μιλάει,σιγοκλαίει,

Της νύχτας τροβαδούρος ,με μιά παλιά κιθάρα

του έρωτα τα μυστικά , μέσα από στίχους λέει.

Μια μελισσούλα τριγυρνά σε άσπρη μαργαρίτα

πίνει, ζαλίζεται, μεθά, με νέκταρ και με ήλιο

Όλη η γη μια ομορφιά ,από κεράσια πίτα

ζωγραφισμένη σε χαρτί, παραμυθιού βασίλειο!

Κτενά Ρούλα