Του φάρου οι αναλαμπές παρηγοριά,γλυκιά ελπίδα
δείχνει να θαλασσοπνίγεται μέσα στο άγριο κύμα
μα πόση νοιώθεις σιγουριά πάντα στο αντίκρυσμά του
σαν φύλακας-άγγελος ξαγρυπνά για την ασφάλειά σου!
Μονάχος μεσοπέλαγα,παρέα του πουλιά θαλασσινά
και είναι των γλάρων ο χορός μύηση στην ελευθερία
γύρω απ΄την φλόγα πέταγμα ρυθμικό,σαν ιεροτελεστία
ό,τι μπορεί να πετάξει δεν σκλαβώνεται,λέει η ιστορία.
Ο φάρος δείχνει τα επικίνδυνα,τα κοφτερά τα βράχια
που έτσι όπως ξεπροβάλουνε σαν να καραδοκούν!
Κι όταν αναβοσβήνουνε τα φώτα τα παρήγορα
γίνονται γλυκιά απαντοχή κάποια βράδια ανήμερα.
Εκεί ψηλά στου βουνού την κορυφή καίει ένα καντηλάκι
είναι κι άλλες ψυχές όπως εσύ,ψυχές θαλασσινές
που ανεβαίνουν ως εκεί, το πέλαγο αγναντεύουν
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου