Με ποιούς να βγω σεργιάνι απόψε
Με ποιούς να κλάψω στον θρήνο της πόλης
Πώς να ανασάνω σε οφθαλμαπάτη
Σε μια γκρι άνοιξη της ζωής μας ολης;
Άδειοι οι πάγκοι στα πάρκα του τώρα
Αόριστα όνειρα παντού πλανιούνται
Υποκατάστατα νύχτας δυνατά φωνάζουν
Τώρα εμείς ζούμε, οι άνθρωποι φοβούνται.
Πνιγμένοι όλοι στις δικές μας σκέψεις
Γλυκιές επιθυμίες λιώνουν το σώμα
Το καυτό αίμα μας τρυπάει τις φλέβες
Αμαλία Κέντρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου