Εμείς δεν είχαμε ταξίδια καμωμένα
περ΄ από τα σύνορα μας τα μικρά,
και οι σκέψεις μας πριγκίπισσες στα ξένα
χορεύανε με βαλς ερωτικά.
Αϊ της Πατρίδας τ άγιο πέπλο
μας κράταγε στον οίκο του Πατρός,
κι η Λευτεριά που μας καλεί και φέτο,
μας έδενε στα λόγια της Μητρός.
Το δάκρυ και το γέλιο σου Ελλάδα
μας δένει από τα χρόνια τα παλιά,
κι αλίμονο στου τύραννου τη φάρα,
σαν έρχεται να κόψει τα σχοινιά.
Εμείς δεν είχαμε καράβια ναυλωμένα,
τ ήταν οι θάλασσες μας κοντινές,
και τα κουπιά μας από δρυς πελεκημένα,
Νίκος Δημογκότσης
(Η Εικαστική φωτογραφία είναι του Βασίλη Αδαμόπουλου,
που από καρδιάς θερμά Ευχαριστώ!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου