Προσμονή... Andriana Arvanitidou.

Πόσα καράβια είδα να χάνονται
από την ζωή μου να απομακρύνονται.
Έπλεαν σε άλλα πελάγη, σε λιμάνια ξένα
εκεί που θα ήθελα να έρθω για να βρω εσένα.
Δάκρυα πλημμύρισαν τα όνειρα μου
μελαγχολία σκέπασε την ψυχή μου
Η καρδιά μου έμεινε ανοιχτή
εσένα να προσμένη στην ζωή.
Άνεμος προσμονής ανακάτεψε τα μαλλιά μου
μια ευωδιά αγάπης τύλιξε το κορμί μου.
Τίποτα δεν τελειώνει
πάντα η αγάπη μέσα σου μεγαλώνει.
Και σαν σε βλέπω να χάνεσαι
σαν μια παλιά φωτογραφία φαίνεσαι.
Δεν περιμένεις αγάπη ξανά
αλλά την καρδιά τίποτα δεν την σταματά.
Γεννιέται από τις στάχτες και σαν την θάλασσα
που είναι απέραντη
έτσι έρωτα θα σου στείλει, δεν ξεχνάει,
την θλίψη διώχνει, και ήρθε η άνοιξη.
Andriana Arvanitidou
Νομικά κατοχυρωμένο
Κυκλοφορεί το βιβλίο μου ΛΟΓΙΑ ΨΥΧΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου