Μεταμορφώθηκε το φεγγάρι
σ' απόλυτη νοσταλγία!
~~~~~
Και τ' αστέρια στήσαν χορό στου
νου τη φαντασία!
~~~~~
Σεργιάνι κι απόψε στα βελουδένια
της νύχτας!
~~~~~
Κι αυτή η έξαψη στις αισθήσεις
αφήνονται στις σιωπές!
~~~~~
Στους στεναγμούς μιας νύχτας
μαγεμένης απατηλών ονείρων!
~~~~~
Άυπνες ώρες κι οι θύμησες
τυραννικές!
~~~~~
Κι αυτά τα ματόκλαδα πως να κλείσουν
εικόνες κρυμένες, αράδες αναφοράς!
~~~~~
Μα και οι στγμές αλλάζουν χρώμα στο σκοτάδι
η θύμηση γίνεται πόνος!
~~~~~
Προσπαθεί η ψυχή να συμφιλιωθεί, κοιμήσου
εαυτέ μου κι άσε το νου να παρασυρθεί!
~~~~~
Νέλλη Κουμεντάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου