Νυχτερινο... Μίνα Παπανικολάου.

Έλα.

Γείρε,

κλείσε δυο μάτια μελένια

σαν ζαχαρωμένα σύννεφα.

Ποιος θα ταράξει τα όνειρά σου;

Φύλακάς σου θάμαι

γερμένη κλαίουσα.

Φύλακάς σου θάμαι

αγιόκλημα

στα δάχτυλα

πλεγμένα τα μαλλιά σου.

Και φως ανέσπερο

για τα σκοτάδια

που καμιά φορά σκιάζουν τις σκέψεις σου.

Γείρε

κι άκου της νύχτας μας το μέρωμα.

Μα ποια νύχτα αντέχει να προβάλει

σαν είμαι εδώ, φύλακάς σου;

;ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

- ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ~ ( ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ )

από την δεύτερη ποιητική συλλογή

''Σελήνης Αντικατοπτρισμοί''-