Με βλέμμα να αγναντευει
κάπου μακριά,
μία βάρκα η ψυχή μου
στην θάλασσα βαθειά
Προσμένει την αγάπη
και η καρδιά πονά .
Η σκεψη μου πλανάται
σε λογια ανηποτα ,
που η καρδια κρατουσε
κρυφα σε ανηλιαγα
σοκακια της ψυχης
και τα δάκρυα τρέχουν βουβα..
Δεν είναι πόλεμος η αγάπη
Δεν έχει νικητές.
Είναι αυτή η ζάλη είναι
αυτό το χάδι που όταν σε αγγίζει
σου κλείνει τις πληγές.
Να'μουν χελιδόνακι να πέταγα
μακριά.σε μεροι που η αγάπη
θα με γέμιζε γαλήνη και χαρα ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου