Ξεψυχά η λαχτάρα μου
στην αγκαλιά του σκοταδιού
αφού σβήνει το φως μου
στα σκοτάδια τα βαθειά των ματιών σου
Για ποιά μοναξιά μου μιλάς ;
Όλη η ζωή μου
κρεμασμένο χαμόγελο
στην κορνίζα του κάτασπρου τοίχου
Όλη η χαρά μου
δυο λόγια που δεν βγήκαν
ποτέ απ το στόμα σου
κι έχουν γίνει παγωμένο δάκρυ
στα χλωμά σου μάγουλα
Και συναντώ την ευτυχία
σε μια άδεια κάμαρα
καθώς διαβάζω χιλιάδες μηνύματα
που πλημμυρίζουν την καρδιά μου αγάπη
και σου ορκίζομαι
Σε ακουμπάω
κι είναι τα λόγια σου μέσα στ αυτιά μου
και τάχω όλα
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ
Από την ποιητική μου συλλογή ´ Όσα δεν είπα ´
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου