Ποιο μονοπάτι της ζωή μου
λες πάλι να πάρω..
Γιατι ξεμάκρινα
και την καρδιά δε φτάνω!
ζωη κακουργα και σκληρή
Όλο απονιά γεμάτη...
Πόσο να ζήσω έρημος
μες στο δικό σου το γινατί!
Έμπλεξα μέσα στο δίχτυ
που μου άπλωσες!
Και με πήρε μεσονυχτι...
Άδικα με κράτησες,
Δε με άκουσες... Δε με άκουσες....
Ποιος, θα 'ρθει να με τράβηξει!
Να του πω, πως με έσωσε
η ζωή δεν με έχει αφήσει....
σε βάσανα, και πίκρες με έχει ρίξει...
Κρατάμε, κρατάμε στη, αγκαλιά σου!
Δώσε μου, δώσε μου,
τα φιλιά σου!
Σώσεμαι , Σώσεμαι απο το δίχτυ !
Νίκη Σιγάλα 19 /3/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου