Σαν πεφταστέρι.
Ετσι οπως πέφτει ξαφνικά
τις νύχτες τού καλοκαιριού,
θα 'ρχομαι στο πρώτο κάλεσμά σου.
Αερικό θα πλανιέμαι στα όνειρα σου
και στις απρόσμενες θύελλες
της ψυχής σου.
Μακρινός και βουβός ο πόνος
μπροστά στα πόδια της λύπης
θα σέρνεται γυμνός.
Αόρατοι καιροί
Θα προσκυνούν τη χαμένη στιγμή.
Γοερά κλαίνε οι Ερινύες
την απουσία της Αγάπης.
μινα Κινg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου