Παράξενη βροχή κι ας την προσμέναμε!
Απελπισίας χτύπος άγριος ακούγετε,
ανοίξετε,ανοίξτε!
Ανοίξτε μάτια και μυαλά
ανοίξτε τις ψυχές σας
ανοίξτε τις καρδιές σας!
Σας πήραν σβάρνα άγριοι καιροί!
Χρέος σου τώρα να σταματήσεις το μέγα πρόβλημα.
Στάσου και πάλι στο ύψος σου το θεόρατο.
Μόλις το δούνε θα τρομάξουν.
Το μπόϊ σου τρισμέγιστο,χάνεται στα ουράνια
απ' του Ολύμπου την ψηλότερη κορφή
που μοιάζει τα σύννεφα να αγγίζει
και μέχρι τους πιο μακρινούς αστερισμούς!
Παράξενη βροχή ,ψυχών καλέσματα
σκληρά χτυπάει τα παράθυρα ο αγέρας
να εκπορθήσουν προσπαθούν ριπές απανωτές
την δύναμη σου αναμετρούν,το σθένος της ψυχής σου.
Δύσκολα ,δύσβατα τα άγνωρα μονοπάτια τους
κι ας μάθαμε να ζούμε μ΄ αστραπόβροντα!΄
Χτυπάει η βροχή λυπητερά και κάθε στάλα της
να αφυπνήσει προσπαθεί απ ΄τον βαθύ τον ύπνο
τον ύπνο τον βαθύ ,πλάνα τα λόγια των παραμυθιών !
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου