Μεταξύ Συρμού Και Αποβάθρας... Αναστασία Σαβάρη.

Κύριε,
έχουν λυθεί τα σχοινιά σας
προσέχτε μην τα πατήσετε
και πέσετε
Με μια χειροπλαθή εγκαρτέρηση
και μια πισθάγκωνη προσδοκία
στα σταυρωμένα χέρια σας
δε θα προλάβετε
να πιαστείτε από πουθενά
Να, κρατήστε εσείς από τη μια,
κι εγώ απ' την άλλη.
Πάμε να προλάβουμε,
ακούω το τρένο του μέλλοντος
να έρχεται απ' το παρόν
με μια μικρή καθυστέρηση
στο σταθμό του Ποτέ.
Γιατί κάποιος πήρε στα σοβαρά
μια τεχνική βλάβη
στις ράγες της ζωής του.
Στο τρένο που διέρχεται
όλοι στους γάντζους
κρέμονται απ' το βάρος τους
έτοιμοι για τη θυσία
στο άβατο της συνείδησής μας
αν δε βρεθεί στο τέλος
μια δικαιολογία
ανάμεσα στα απωθημένα μας που πέφτουνε
μεταξύ συρμού και αποβάθρας.
Το ταξίδι συνεχίζεται
και περνάμε από σταθμούς
γεμάτους σκοτωμένους
που στηρίζονται στις βαλίτσες τους
χαζεύοντας φυλλάδια με
Εκπτώσεις
Κι έχω την εντύπωση ότι ο οδηγός
κάποιες φορές με το ένα χέρι οδηγεί
και με το άλλο φτιάχνει τις γραμμές
Τί να προλάβει κι αυτός.
Αφού όμως είμαστε πρωτοκλασάτοι
έχουμε δικαίωμα να μείνουμε ευχαριστημένοι.
Έτσι δεν είναι;
Κύριε, σε σας μιλάω,
δεν ακούτε;
Ω, με συγχωρείτε,
δεν είχα καταλάβει
ότι είσαστε νεκρός.
21&23/7/2021 Αναστασία Σαβάρη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου