Η επιστροφή στο σπίτι... Πατροκλος Σεφεριαδης.

Τα βήματα πάντα οδηγούν τη σκέψη.

Η γωνιά ενός κτιρίου φιλοξενούσε ένα ποίημα του Καβάφη.

Σταματουσα διάβαζα με ευλάβεια εκείνα τα λόγια.

Οι σκέψεις ακολουθούσαν μια διαδρομή τα νοήματα

κυλουσαν στις φλέβες.

Ήταν η γλυκιά συνηθεια σε μια διαδρομή μέσα στη πόλη.

Κάθε φορά η λαχτάρα

μια στάση γνώσης.

Ήταν απόγευμα θυμάμαι ο τοίχος φάνηκε λευκός το αναρτημένο

ποίημα είχαν αφαιρέσει.

Ενα δάκρυ

μια απορία

μια στεναχώρια

για το επίπεδο που παρέσυρε το δράστη.

Είχαν αγοράσει την διπλανή αυλή.

Το ποίημα σε ένα μικρό απόσπασμα θα θυμίζει.

Εν Σπάρτη

Δεν ηξερεν ο βασιλεύς Κλεομενης δεν τολμούσε

δεν ήξερε έναν τέτοιο λόγο πως να πει

προς τη μητέρα του :ότι ο Πτολεμαίος για εγγυησιν

της συμφωνίας των ν'αποσταλει κι αυτή εις Αίγυπτον

και να φυλαττεται λίαν ταπεινωτικον, ανοικειον πράγμα.

Κι όλο ηρχονταν για να μιλήσει

κι όλο δίσταζε.

Κι όλο άρχιζε να λέγει

κι όλο σταματούσε.

Μα η υπέροχη γυναίκα τον κατάλαβε

(ειχεν ακούσει κιόλα κάτι διαδοσεις σχετικές).

Κ. Π. Καβάφης

Ζητώ συγνώμη ταπεινά ανυπέρβλητε ΠΟΙΗΤΉ....

Πατροκλος Σεφεριαδης

Λέξεις από τη συλλογή Ανοιχτό παράθυρο