Ας ξημερώσει! Άλλη νύχτα ας μην κάνει.
Ξεθωριασμένα και στεγνά απόμειναν τα όνειρα στα σκαλοπάτια.
Σε αγοραίους έρωτες ξοδεύτηκε η πανσέληνος.
Κανείς δεν ντρέπεται πια τα γιασεμιά.
Κόκκινα φιλιά αμαρτωλά αντάλλαξαν τα ρόδα.Η ρομφαία
του νοτιά , διαπέρασε με ορμή τα απόκρυφα της θάλασσας.
Άσπρες δαντέλες στόλισε εκείνη την ακτή κρυφαναστενάζοντας,
κι αναρριγώντας. Ο γκιώνης ακόμη να βρει τον αδελφό του.
Απόκαμε πια ο πλάτανος τον θρήνο του νά ακούει.
Τον φάλτσο ήχο μιάς ξεκούρδιστης κιθάρας ακολουθεί ένας
ξενύχτης τζίτζικας και ξέπνοος κανταδόρος καλεί το άλλο του
μισό. Στο έρημο σπίτι περιπλανώνται σκιές που αναζητούν
το φώς και ήχοι φερμένοι απ' τα παλιά.
Ας ξημερώσει! Άλλη νύχτα ας μην κάνει.
Το ξημέρωμα θα διώξει τα φαντάσματα ,θα γεννηθούν
καινούργια όνειρα, θα λαγιάσουν οι σκιές.
Άγια μου νύχτα μάγισσα , σκιά στα μονοπάτια σου γυρνάω
και στ' άστρα σου γυρεύω φώς για να κρυφτώ.
Φάρου θα γίνω ακτίνα ώσπου να με βρει ο αυγερινός,
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου