Έρωτας... Ξήντα Τριανταφυλλιά.

- Ο έρωτας! Τι ξέρεις γι' αυτόν;

- Ότι κι εσύ!

- Θαρρείς πως ξέρουμε το ίδιο;

- Τι δηλαδή αλλιώτικο από μένα γνωρίζεις εσύ;

Ή τι διαφορετικό από σένα γνωρίζω εγώ;

- Έχεις ποτέ μυρίσει τριαντάφυλλο που μαράθηκε;

- Αλίμονο! Δεν μυρίζει πια.

- Ζωγράφισες ποτέ χωρίς πινέλο;

- Αδύνατον να μπορέσω!

- Έχεις "αγγίξει" άνθρωπο χωρίς να τον ακουμπήσεις;

- Όχι...

- Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι,

πως ο αληθινός έρωτας μυρίζει άγγιγμα

και χρωματίζει αισθήσεις!

- Και τα μάτια; Δεν ερωτευόμαστε με αυτά;

- Αυτά δυστυχώς κατέχονται από τον κύριο Εγώ!

Για να δηλώσει την παρουσία του στον κόσμο

κλέβει από τα μάτια την ομορφιά που αντικρίζουν.

Σχηματίζει ένα παζλ εμπειριών πιστεύοντας

πως έτσι έχει το προνόμιο του έρωτα.

Και τον κρατά σφιχτά δικό του! Μυρίζει μόνο τον

εαυτό του! Κι όταν η μυρωδιά ξεθωριάσει,

το μυαλό ψάχνει άλλο κομμάτι για να συνθέσει το πάζλ.

Ο Έρωτας όμως.........αλλού κατοικεί, αλλιώς "κοιτά"

Έχει άρωμα και χρώμα που σκορπά στον άνθρωπο,

αγγίζοντάς τον! Το χάδι που θεραπεύει!

Ο θεός της αρμονίας που γέννησε ζωή!

Που μοιράζει!

- Εγώ αλλιώς τα ξέρω,μα κι αν ακόμα

είναι έτσι τι προτείνεις να κάνω;

- Να ζεις σαν έρωτας! Να ζωγραφίζεις νοερά

και να σκορπάς στο Σύμπαν , το Παν! Ν' αγαπάς!

- Μόνος μου; Αν ο άλλος δεν θέλει;

- Μπορείς να σκοτώσεις τη μουσική;

- Όχι!

- Ο έρωτας είναι μουσική! Η αρμονία της ψυχής!

Άκου! Η συναυλία αυτή δεν σταματά ποτέ!

Έχεις εισιτήριο διαρκείας!

Χειροκρότησε! Τραγούδα! Νιώσε! Δώσε!

Γιορτάζεις άνθρωπε την γέννησή σου!

Τον έρωτα!

Ξήντα Τριανταφυλλιά

14/2/2022

Γλυπτό του Ιταλού Antonio Canova

" Έρωτας και ψυχή" 1787-1793