Ω φύση φύση...Φραγκογιάννης Λάμπρος.

Ήρχισε πίπτουσα η χιών καλύψασα την ασχήμιαν της πόλεως ταύτης

Ολόλευκη και πυκνή

ρίπτετε επί του εδάφους

Καθώς ήχησε ο κώδωνας του ναού διαταράσωντας την ησυχία

στον προαύλιο χώρο της εκκλησιάς με μιας υψώθηκαν

χορεύοντας οι περιστερίδες

Τα τζάκια φούντωσαν και κάπνισαν οι γειτονιές γεμάτες

με αρώματα από κάστανα και φαγητό

στα κατάμαυρα τσικάλια από ξύλα καιόμενα

Ω φύση φύση το θαύμα σου ζούμε και χαιρόμαστε μα ταυτόχρονα

ενα ρίγος διαπερνά το σώμα στην

ένδεια του πένη καθώς γυρεύει λίγο ζεστασιά εν τω μέσω της χιών