Έφεξε η αυγή
βιολέτες μωβ σε έλουσαν
βάλτωσαν
στους κύκλους των ματιών σου
θυμίαμα τα όνειρά σου
καίγονται σ'ανίερους βωμούς
η ανάσα ακριβοπληρωμένη
ένα τετράγωνο το βήμα σου
αγωνιάς
μη γίνει τρίγωνο
και χάσεις τη γωνία
εαρινής ανάπαυλας
η σκέψη κάθετος
τέμνει το όραμα
το αίτιο εφηύραν
ακόρεστος ψυχή
ζωή αναζητάς
με τ’ ακροδάχτυλα
ρυτιδιασμένα απ’την ευθύνη
ένα σακί σου φόρτωσαν
να κολυμπήσεις
μόνη
παλεύεις με το ύδωρ
τανγκό αργεντίνικο
τη μήτρα που σε έπλασε αναπολείς
θερμή χυμώδης αγκαλιά
κρύπτη ιερή
στους ήχους της ροής να αφεθείς
στη μελωδία τους να πλατσουρίσεις
στο γλυκοχάραμα
ν.μπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου