Ματωμένη Συρία... Αναστασία Κουτσούκου-Κλεάνθη.

Δεν ήταν το κορμάκι σου,

στις πέτρες να πονάει,

στα πούπουλα θα έπρεπε

γλυκά να μου κοιμάσαι.

Τα δάκρυα μου θά'θελα,

να γειάνουν την πληγή σου,

βαριά να μην κοιμόσουν

το θάνατο ντυμένο.

Μικρό πουλάκι ανήμπορο,

πεσμένο, λαβωμένο,

ποιος ρώτησε τη μάνα σου

αν ήθελε να φύγεις.

Μ' αίμα με δάκρυ και φωτιά

το φέσι της κεντάει,

αιμοδιψά αχόρταγη

ορέγεται, βρυχάται.

Είτε είν' Αλλάχ είτε Χριστός

τη φώτιση ας δώσει

αίμα να πάψει να κυλά,

την πλάση για να σώσει.

---------------------------

(Για την ψυχούλα ενός παιδιού)

Αναστασία Κουτσούκου-Κλεάνθη

(2020)