Σαν νοιώθεις τη γη,
κάτω απ' τα πόδια σου να φεύγει,
αν οι συνθήκες γύρω σε πονούν,
στρέψε το βλέμμα σου,
με πίστη στο Θεό σου,
και ζήτα του συμπόνεση
και λύση να σου βρει.
Πες Του,πώς τις γραμμές
της σκέψης σου δονούν.
Όταν το βάρος της καρδιάς σου
σ' απομώνει,σαν ο παλμός της,
ψάχνει διέξοδο να βρει,
γύρε παιδιάστικα,σε μια αγκαλιά,
που μ' αγκαλιά της μάνας,θε'να μοιάζει
κι ίσως τη λύτρωση,να βρεις ξανά εκεί.
Ρίξε το βλέμμα σου,
ανάμεσα στις φυλλωσιές,
των μουσκεμένων δέντρων
κι αν νοιώσεις πως ένα σου κομμάτι,
χάνεται,πλανιέται κάπου εκεί,
κάπου να χάνεις το παιχνίδι βλέπω φίλε
και της ζωής σου,ν αψηφάς,κάθε πτυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου