Πάντα εικοσάχρονη η καρδιά
σε στήθη ερωτευμένου!
Κι άμα του δώσεις θάρρητα
και τον καλωσορίσεις, ώ! τότε!
Τότε μικραίνεις τις ανάσες σου
να μην τον θορυβίσεις
μ' εκείνο το τρεμούλιασμα
του νου και του κορμιού σου!
Γλυκός λυγμός! Πάθους χαρά!
Μέθη και έκσταση στην προσμονή του!
Τους κλέφτες ύπνους, δεν τους θες,
τις σκέψεις σου σφαλίζουν,
φοβάσαι μήπως τα όνειρα
στον απολησμονήσουν.
Μα πώς μπορείς τόση ομορφιά
μόνο εσύ να βλέπεις;
Φανέρωσ' τη και πες στον γητευτή σου:
Φεγγοβολιά μου ενάλια!
Θριαμβική μου αγάπη!
Αηδόνι απαλοφτέρουγο,
του Μάη αστροβρόχι!
Αισθήσεων παλίρροια
και οργασμέ του νου μου!
Σε προσκυνώ!
Σ' ευχαριστώ, που λάτρεψα για σένα,
όλα του Αύγουστου τα γιασεμιά
και μέθυσ' από σένα!
Σ' ευχαριστώ, για κείνα τα μεταξωτά,
τα ποτισμένα με έρωτα εκστατικό,
φεγγάρια, που μου χάρισες!
Κι αν Έρωτας είσαι, όπως λες, έλα!
Ψάχνε με, στη μαγεία των λέξεων
και στ' άστρα που σκορπώ στα χνάρια μου,
Βίλλυ Χρυσού
13/2/'22
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου