Όταν ζεις στα ουράνια
και πέσεις στα επίγεια
τότε σε τρώει η μοναξιά
το άγχος και η κατήφεια
Χάνεις ξανά τον έλεγχο
της λογικής το μέτρο
κάνεις τον πόνο συντροφιά
και το εγώ σου κέντρο
Βρίσκεσαι σε αδιέξοδα
και ψάχνεις την αιτία
συναισθηματική απόκριση
γυρεύεις σε επαιτεία
Τρέφεσαι μόνο με υλικά
μα κορεσμό δεν βρίσκεις
ζεις για να ζεις αυθημερόν
τα βράδια αποθνήσκεις
Κι όταν ξανά στα ουράνια
Θελήσεις να πετάξεις
πρέπει να πράξεις είς διπλούν
το είναι σου να αλλάξεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου