Σαν τα πουλιά... Ιωάννα Καγκαρά.

Ανέμους δέχθηκαν για
χρόνια
σκορπίστηκε η αγάπη στα αλώνια.
Μες τις πολλές τους πεποιθήσεις
να μοιάζουν τώρα αναμνήσεις.
Σαν τα πουλιά ζητάν
φωλιές
οι μόνες και έρημες καρδιές.
Κεντάν και πλέκουν αργαλειό
κλωστή από δάκρυ το υφαντό.
Ράβουν μπαλώνουν τις καρδιές
για να δεχτεί τις αγκαλιές.
Με τα φτερά τους να φιλάνε
την αγάπη που την λαχταράνε.
Φυσάν βοριάδες και κρυώνουν
φτερά σπασμένα που ματώνουν.
Μα ξέρουνε να υπομένουν
την αγάπη να την περιμένουν.

Ιωάννα Καγκαρά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου