Να είσαι άνθρωπος,
να εκτιμάς όσα σου δίνονται,
έστω και τα λίγα,
γιατί δεν είναι δεδομένα,
και να ανταποδίδεις το καλό
με όποιον τρόπο δύνασαι.
-Η καλοσύνη χρειάζεται ανακύκλωση
για να μην πάψει να υπάρχει.
Να είσαι άνθρωπος,
να διακατέχεσαι από ευγένεια,
σεμνότητα κι ειλικρίνεια,
να σέβεσαι, να ενθαρρύνεις και να βοηθάς,
γιατί δεν περνάς μόνο εσύ δύσκολα,
αλλά και οι άλλοι,
και γιατί η δηθενιά, η ζήλεια κι η υπεροψία
ποτέ δεν είναι καθαρές και συμπαθητικές...
Να είσαι άνθρωπος
που χαίρεται την ημέρα εορτής του άλλου
και δεν απαιτεί διακριτικότητα,
όπως δεν είναι διακριτικός κι ο θάνατος
που γιορτάζει όλες τις υπόλοιπες μέρες.
Να είσαι άνθρωπος
που παίρνει σοβαρά τις υποσχέσεις που δίνει,
γιατί οι υποσχέσεις είναι σανίδες σωτηρίας
κι είναι ό,τι χειρότερο να μην τις δίνεις τελικά
στους ναυαγισμένους της ζωής...
Τους αφήνεις να πνίγουν.
Να είσαι άνθρωπος
που δίνει δεύτερες ευκαιρίες,
που συγχωρεί
και που δε βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα,
γιατί μπορεί να υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος
που οδήγησε τον άλλον σε αυτό που παρεξήγησες.
Να είσαι άνθρωπος,
να μη χαρακτηρίζεις άλλους ανθρώπους,
παρά μόνον τις πράξεις τους.
Μα, πάνω απ' όλα, να είσαι άνθρωπος
που αγαπά αλλήλους
αλλά και εαυτόν,
γιατί αν δεν αγαπάς εαυτόν,
τότε μπορεί να μην αγαπάς τους άλλους
επειδή νομίζεις ότι είναι σαν εσένα.
Να είσαι άνθρωπος
καλός, κι ας μην πιστεύεις στον Θεό,
γιατί υπάρχει, μετά βεβαιότητας,
μια άλλη θεότητα που αξίζει να υπηρετείς,
καθώς κι εκείνη σε ευλογεί...
Ηθική λέγεται και σου δείχνει, τέλος,
τι άλλος άνθρωπος να είσαι
Γιώργος Τσιβελέκος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου