Τους ουρανούς μου ψηλαφίζω ,
ξάφνου αγγέλοι ξεπηδούν.
Σπάνε του φόντου το γκρίζο ,
Ο παλμός δονεί το πνεύμα
και ο φλοίσβος την καρδιά.
Σκάει στο στήθος μου το κύμα,
κόβει τα δισταχτικά σχοινιά.
Κατακλύζονται οι αιθέρες,
τις πυξίδες σπάει ο νους.
Στον ορίζοντα οι μούσες,
στο χορό με προσκαλούν.
Χρυσό δείλι με πλανεύει
μες τις φλέβες μου κυλάει.
Λευκός υάκινθος φουντώνει,
κτίζει την ερωτική φωλιά.
Η στιγμή θαύμα σκαρφίζει ,
της ψυχής τη ντάλια ανθίζει.
Μες το πάθος σελαγίζω,.
Σε δυο ήλιους μ' αντικρίζω,
Ο αισθησιασμός ,φουντώνει
Κεντώ της ανεμελιάς παγώνι.
Αδάμαστος ο ναός της φύσης.
Ντίνα Μήλου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου