Μαύρες ασύμμετρες ψυχές... Nikiforos Taptos.

Εκείνη: Οι ψυχές μας μετεωρίζονται μεταξύ ουρανού και γης
Εκείνος: Μερικές ασύμμετρες ψυχές
μαυρίζουν και γίνονται αφανής
Εκείνη: Ανιαρές σελίδες συμπληρωμένες με μονότονες λέξεις
Εκείνος: «ὁ μέγιστός τε καὶ δολερὸς ἔρως παντί»
αυτό να προσέξεις
Εκείνη: Ο έρωτας είναι αναζήτηση του ωραίου
Εκείνος: Μερικές γυναίκες αναχωρούν χωρίς να υπήρξαν
ποτέ ούτε ως χρόνου στιγμιαίου
Εκείνη: Δεν κατάφερα να βγω από το ανήλιο λάκκο του Αδη
Εκείνος: Ο έρωτας διεκδικεί το καθ’ όλον
και δεν διεκδικεί το ανίερο χάδι
Εκείνη: Ο έρωτας είναι «κάλλιστος καὶ ἄριστος»
και προκαλεί χαρά
Εκείνος: Στον ερώτα σφιχταγκαλιάζεις κάτι μόνο
όταν είναι κτήμα σου. Το ξένο είναι το κακό μακρά.
Εκείνη: «ασπασμός των αγγέλων στα άστρα» είναι ο Έρως
Εκείνος: όταν τα άστρα απορρόφησαν όλο το φως
και κατέστησαν μελανά σώματα ως γέρος
Εκείνη: «Κράτησε το φως στο πρόσωπο σου
και οι σκιές θα πέσουν πίσω»
Εκείνος: «Ο έρωτας, είναι ισχυρότερος από τον θυμό»
και δεν εκλαμβάνεται ως κάτι ίσο.

Νικηφόρος Τ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου