Κι άκουσα τ'ονομα σου
κι είπα ότι αυτήν, μοναχά, θα λέω την λέξη μέχρι να πεθάνω
κι είπες ότι τ'αχναρια σου ν'ακολουθησω πολλές φορές
τα μονοπάτια σου.
θα σ'αναγνωριζω από τις σκέψεις και τις πράξεις σου.
Ξέρεις,ο χρόνος πετρώνει
κι έρχεται το σκοτάδι ανάμεσα μας.
Μα, πάντα θα βλέπω όλα τ'ανθισμενα που δεν μαραθηκαν ακόμα,
θα φωνάζω τ'ονομα σου
σα μια ριπή ανέμου
(Στον μαθητή της Μακρύνειας και του Γυμνασίου Γαβαλούς
που δίδαξε την Γαλλική Πολυνησία Ηράκλειτο,
Εμπεδοκλή και Παρμενίδη)
Πόλυ Κλούβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου