Με καπνό γεμίζουν οι σκέψεις και ένα τασάκι γεμάτο
από γόπες που σίγο καίγονται παρέα μου....
Αναστολές και ανασφάλειες μοιάζουν αποτσίγαρα που
ασφυκτιούν να αναπνεύσουν....
Και οι στάχτες γεννούν ζεστές στιγμές....
Αναζωπυρώνωντας με έξαρση τις πληγές
που βρίσκονται σε ύφεση....
Για τις χαμένες σου μέρες σε μια σχέση
που δεν ξεκίνησε ποτέ...
μέχρι σήμερα στην απώλεια του....
Ένα τσιγάρο θυμίζει λιβάνι που σε ξορκίζει
από τους φόβους που έκαψε στην εγκατάλειψη
και άφησε τα σημάδια της...
Και ο καπνός χορεύει το ρυθμό από ένα παλιό πικάπ...
Παίρνει μορφή και σχήμα στην μοναξιά σου...
Σαν τρελός χορευτής που σε ζαλίζει....
Σε γοητεύει σιωπηλός και μπερδεύεται
στις θολές σου σκέψεις για να προσκολλήσει
σαν καλός ακροατής...
Για τα εσώψυχα του χρόνου ένα τσιγάρο γίνεται
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου