Ιωάννα Καγκαρά.

Ποτέ δεν λογάριασα το ξενύχτι... Πρέπει να νιώθεις..

Να ρουφάς τη ζωή για να νιώθεις ότι ακόμη είσαι

ένα υπαρκτό και ζωντανό άτομο...

Η καρδιά μου χτυπάει τρέλα γιατί ήσουν μέσα εσύ...

Θέλει να πετάξει σε σένα...

Μέσα στο όνειρο νιώθουμε πάντα ευτυχισμένοι...

Με ένα χαμόγελο που έλαμπε για μας...

Τα μάτια μόνο φλόγες πέταγαν και νιώθαμε

το κάψιμο γιατί ήταν ζωντανές...

Η θάλασσα ψιθύριζε τους ύμνους του έρωτα και το φεγγάρι

φωτογράφιζε τα κορμιά που τα παρέσυρε η τρέλα..

Η καρδιά μου ανάλαφρη και γαλήνια που ένιωθε

πούπουλο στο κορμί σου...

Ποτέ δεν λογάριασα το ξενύχτι...

Τι κι αν κοιμόμουν.. Πάντα ήσουν κι εσύ στο όνειρο...

Να κοιμάσαι και να ξυπνάς δίπλα μου...

Να ψιθυρίζεις ότι είσαι εκεί ζωντανός..

Και η μοναξιά να γελάει μαζί μου...

Ιωάννα Καγκαρά