Σαν νύχτα άπλωσες... Ιωάννα Καγκαρά.

Σαν νύχτα άπλωσες πλοκάμια στα βαθιά...

Και σαν αέρας χαϊδεύεις τα μαλλιά μου...

Που πας..

Που φεύγεις..

Σου φωνάζω δυνατά..

Με παίρνει ο ύπνος να σε νιώθω αγκαλιά μου...

Μάλλον περίσσεψα και εσύ τραβάς αλλού...

Σαν το καράβι που απλώνετε βαθιά...

Στάσου που πας..

Μα δεν ακούς?

Σου φωνάζω δυνατά..

Μα πάλι έμεινα εγώ και η μοναξιά...

Η θάλασσα στέκει να μου κρατάει συντροφιά....

Σινιάλο κάνει στο φεγγάρι να φωτίσει..

Ξέρει κι αυτό...

Το γνωρίσουμε καλά...

Τον έρωτα μου περιμένω να γυρίσει..

Νύχτα μου άπλωσε τα πλοκάμια σου κι απόψε...

Κάπου περίσσεψα στο χρόνο της αγάπης..

Εσύ ακούς..

Γνωρίζεις πολλά...

Στριφογυρίζει το μυαλό της αυταπάτης...

Ούτε τηλέφωνο μα ούτε ένα γράμμα..

Απλά το κύμα σου το ξέρω το βιώνει...

Ξέρεις πολλά...

Γνωρίζεις καλά...

Γίνε στο δάκρυ μου αέρας να στεγνώνει..

Ιωάννα Καγκαρά