"Η επιθυμία έγινε προσταγή"... Νόρα Ξένου.

Αβίαστα κυλούν οι λέξεις

γεμάτες πάθος όταν τον κοιτώ.

Μυστήριο αποπνέει ο έρωτάς του

δίνοντας κάθε φορά

διαφορετική χροιά

στις ερωτικές απολήξεις του.

Οργιάζουν οι ορμές αδυμονώντας

να ακουμπήσουν τα χείλη του

εισπνέοντας όλο τον πόθο

που κρατά στα εσώψυχά του.

Τα χέρια μου ορφανά δίχως τα δικά του

και αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ.

Τρέχω να τον συναντήσω

γιατί η επιθυμία μου

έγινε προσταγή για την επιβίωσή μου.

Νόρα Ξένου