Κοίτα να δεις, τα πιο όμορφα ασημένια φεγγάρια, βγαίνουν όταν δεν έχεις πια τη δύναμη να ονειρευτείς. Κοίτα να δεις, τα πιο λαμπερά άστρα βγαίνουν όταν δεν έχεις πια τη δύναμη να τα μετρήσεις. Κοίτα να δεις πως σκιρτάει η ψυχή να αγγίξει ουρανό όταν δεν έχεις πια φτερά για να πετάξεις. Κοίτα να δεις. Παράξενη που είναι η ζωή ακόμη κι όταν έχεις φτάσει στο τέλμα του γκρεμού να πιάνεσαι από ένα αόρατο σχοινί για να ανέβεις. Κοίτα να δεις τελικά πόση ανεξάντλητη δύναμη βαστάς μέσα σου που την χρησιμοποιείς όταν όλοι σ' εχουν προδώσει αυτός ο μικρός κι ασήμαντος εαυτός σου σε φτάνει στα ύψη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου