Δεν ξέρω τι κυνηγάω. Τις στιγμές που ήρθαν και έφυγαν τρέχοντας. Τις στιγμές που θα έρθουν περπατώντας αργά και νωχελικά και θα φύγουν κι αυτές σαν κυνηγημένες. Και μέσα σε όλα ένα μυαλό να προσπαθεί να συμμαζέψει στιγμές και συναισθήματα παραζαλισμένο από το συνδυασμό των δύο. Και εγώ πια δεν ξέρω τι κυνηγάω. Τις στιγμές ή τα συναισθήματα. Αυτά που έφυγαν ή αυτά που θα έρθουν. Η μαγεία χάνεται στο κυνηγητό. Αυτό λέω πια. Λεω ότι στο "Κάτσε λίγο, μια στιγμή!" κρύβονται όλα τα "θέλω" που μπορούν να συγκεντρωθούν σε μία στιγμή. Όλα τα σε αγγίζω - σε νιώθω - σε έχω εδώ του κόσμου μπορούν να χωρέσουν σε μία φράση... Κάτσε λίγο, μια στιγμούλα μόνο. Via web.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου