Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας. Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σας δώσαμε και τις γυναίκες μας. Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε. Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντά. Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απο το φως της ημέρας. Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη. Δε βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα. Πως θα φύγουμε τώρα; που θα πάμε; ποιὸς θα μας δεχτεί; Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας. Κλέφτες. Στὰ ψέματα παίζαμε... Μ. Αναγνωστάκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου