Ένα μικρό αγόρι επιβιβάστηκε σε ένα αεροπλάνο για να κατευθυνθεί στη Βαρκελώνη, τραβώντας την προσοχή όλων. Μπήκε στο αεροπλάνο με ένα εισιτήριο στο χέρι, έψαξε τη θέση του και κάθισε δίπλα μου. Φαινόταν σαν ένα μορφωμένο, γεμάτο αυτοπεποίθηση και έξυπνο παιδί. Με κοίταξε, χαμογέλασε, έβγαλε ένα τετράδιο και άρχισε να ζωγραφίζει, να ζωγραφίζει και να χρωματίζει. Παρά το νεαρό της ηλικίας του των 8, δεν έδειξε σημάδια άγχους ή νευρικότητας όταν απογειώθηκε το αεροπλάνο. Η πτήση δεν ήταν πολύ καλή, είχε καταιγίδα και πολλές αναταράξεις. Ξαφνικά ένα δυνατό κούνημα, και όλοι ήταν πολύ νευρικοί, αλλά το αγόρι κρατούσε την ηρεμία του κάθε στιγμή. Πώς το έκανε αυτό; Γιατί είναι τόσο ήρεμο; Μέχρι που μια ηλικιομένη γυναίκα τον ρώτησε: ''Αγόρι μου, εσύ δεν φοβάσαι;'' "Όχι κυρία" απάντησε ο μικρός, ο πατέρας μου είναι ο πιλότος" Μια σύντομη ιστορία για να καταλάβουμε πόσο σημαντικός είναι ο πατέρας για ένα αγόρι. Είναι ο ήρωας της παιδικής του ηλικίας... Web.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου