Kάθομαι, καμιά φορά, και συλλογιέμαι τους ρακοσυλλέκτες, έρχονται πάντα από πολύ μακριά, απ΄την Καρχηδόνα ή την Πετρούπολη συνήθως φοράνε καπέλα δυσανάλογα με τούς νεκρούς τους, ετσι χάνουν σιγά σιγά τις αναμνήσεις τους ,είναι χαμερπείς και θλιμμένοι, ο Ρεμπώ ευχαρίστως θα τους εφόνευε με ενα ψαλίδι εγώ όμως τους λυπάμαι γιατί μές τα γένια τους έχουν λίγα άχυρα απ΄αυτά που αμάρτησα παιδί, έχουν δυό πυροβολισμούς στα μάτια τους απ΄την εκπληξη της μέρας και τα μαγειρεία που τρώνε σιωπηλοί, βγάζουν καπνούς σε σχήματα αγχόνης οπου θα κρεμάσουμε κάποτε όλους τους δημαγωγούς... Τάσος Λειβαδίτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου