Μια ώρα ζωής.

Τι θα έκανες αν σου είχε μείνει μια ώρα ζωής; Αυτή την ερώτηση την έκανα κάποτε σε ανθρώπους που ήξερα. Δε θυμάμαι όλες τις απαντήσεις, θυμαμαι ομως όσες μου έκαναν εντυπωση. Θα έβγαινα στο δρόμο γυμνός. Έρωτα. Μόνο για μένα ή για όλον τον κόσμο; Τίποτα. Τι να προλάβεις να κάνεις σε μια ώρα; Θα αγκάλιαζα το παιδί μου. Θα στεναχωριόμουν. Θα πήγαινα στην παραλία και θα έπαιζα κιθάρα. Μόνος. Θα έτρωγα εκείνο το γλυκό που μου εχουν απαγορευσει. Θα έπαιρνα τηλέφωνο όλους όσους αγαπώ και όλους εκείνους που αδίκησα. Αυτές τις απαντήσεις θυμάμαι μόνο. Είμαι σίγουρος ότι αν η ερώτηση ήταν αλλιώς διατυπωμένη, αν τους έδινα περιθώριο μιας μέρας ή ενός χρόνου, τίποτα δεν θα ηταν το ιδιο. Ίσως κάποιοι να ταξίδευαν, στα μέρη που πάντα ευχόντουσαν να βρεθούν. Πολλοί θα έβριζαν το αφεντικό τους με τις χυδαιότερες λέξεις και θα παραιτούνταν, χαμογελώντας. Κάποιοι, ίσως, να χώριζαν. Άλλοι θα ξεκινούσαν να τρώνε, χωρίς να τους νοιάζει πια για τα κιλά τους και θα εβλεπαν το σωμα τους με κατανόηση.  Κι εσύ, τι θα έκανες αν σου έμενε μια ώρα ζωής; με ρώτησε καποιος. Μόνο για μένα ή για όλο τον κόσμο; απάντησα προσπαθώντας να κερδίσω λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω. Μόνο για σένα. Θα στεναχωριόμουν, του είπα Μετά θα αγκάλιαζα το παιδί μου και θα έπαιζα για τελευταία φορά μαζί του. Μετά θα ακουγα το αγαπημένο μου τραγούδι. Μετά θα έβαζα κάτι στο στόμα μου, ό,τι έβρισκα. Μετά θα καθόμουν στο μπαλκόνι –όχι για να μην καπνίσω μέσα στο σπίτι, αλλά για να δω τα πράσινα φύλλα από τα δέντρα και τα αστέρια. Θα κάπνιζα ένα τσιγάρο και θα έπινα ένα ποτήρι κρασί. Μετά θα έπαιρνα το στυλό και θα έγραφα τις τελευταίες μου λέξεις στο χαρτί. Μετά θα κοιτούσα το φεγγάρι και θα χαμογελούσα. Θα ευχαριστούσα το Θεό, το Σύμπαν, και την Τύχη, που με άφησε να ζήσω τόσα χρόνια, που με αξίωσε να γνωρίσω τον έρωτα της ζωής μου. Που με βοήθησε να κάνω φίλους, να ονειρευτώ μαζί τους, να ξενυχτήσω μαζί τους, να μαλώσω μαζί τους. Θα τους ευχαριστούσα για τα ταξίδια που έκανα και για τα μέρη που είδα. Μετά θα ζητούσα συγνώμη που δεν κατάφερα να κάνω περισσότερα για τους ανθρώπους που αγάπησα, που γνώρισα, που συνάντησα, που έζησαν μακριά από εμένα. Μετά θα ζητούσα μια μικρή παράταση. Άλλη μια ώρα ή άλλη μια μέρα ή έναν ακόμα χρόνο για να δω άλλο ένα ηλιοβασίλεμα, να διαβάσω ένα παραμύθι στο παιδί μου, να πιω ακόμα ένα μπουκάλι κρασί με τους ανθρώπους που αγαπώ, να δω μια ταινία, να μυρίσω ένα γιασεμί, να δω ένα ακόμα ξημέρωμα ξαπλωμένος στην παραλία, να χορέψω μόνος μου στο δρόμο, να κλαψω άλλη μια φορά βλέποντας την αγαπημενη μου ταινία. Με κοίταξε και μου ειπε μόνο 4 λέξεις:  Όμορφη η ζωή ε; .. Web.