Γράμμα σ'ένα Αερικό...

Αγαπημένο μου αερικό σε χαιρετώ... 

Σε βρίσκω λίγο "ράθυμη" τελευταία 

στην έκφραση σου...

στην επικοινωνία...  

στην περιήγηση σου 

γύρω από τα γνώριμα μέρη  της σκέψης μου, 

της ψυχής μου, 

του κορμιού μου...

Κι όσο εσύ είσαι έτσι... 

μάλλον μου το μεταδίδεις...

Θέλω να μιλάμε... 

να γελάμε... 

να ψιθυρίζουμε...

Τους ανάλαφρους εκείνους  

ψίθυρους των κυμάτων 

όταν το φεγγάρι φλερτάρει 

επίμονα τη θάλασσα...

Ν΄ ανασαίνουμε... 

Ν΄ ανασαίνουμε τις βαθιές 

και στιλπνές εκείνες ανάσες 

πριν από την κατάδυση μας στα ενάλια

και απόκρυφα βάθη 

των σιωπών και πόθων μας...

Να ζωγραφίζουμε τα όνειρα με στίχους...

Να παίζουμε με τα σπίρτα... 

Μανία κι αυτή που την έχουμε..?

Επικίνδυνο παιχνίδι είπες μάτια μου..?

Πάρα πολύ και θα συμφωνήσω... 

Θα υπερθεματίσω μάλλον...

Επικίνδυνο και συνάμα γοητευτικό...

Είσαι πολύ ευαίσθητη... 

εύθραυστη θα έλεγα...

Και όμορφη πολύ... 

εντός σου κι εκτός σου...

Είμαι ευτυχής που σε γνώρισα... 

μέσα από μια παράξενη 

συνομωσία  του σύμπαντος... 

Μέσα από τα θαυμάσια 

αέναα φτερουγίσματα σου...

Που αιωρούνται στο άπειρο... 

Στο αχανές γαλάζιο...

Τ΄ απόκρυφα γραπτά σου...

Ξεχωριστά τα γραπτά σου... 

ξεχωριστή κι εσύ...

Χάρηκα πολύ το υπέροχο ποίημα 

που ανέβασες στον ουρανό...

Το ανίχνευσα... 

το βρήκα... 

το ένιωσα...

Το αισθάνθηκα όπως ακριβώς σου γράφω 

στο αόρατο σχόλιο μου...

Αγαπημένο, οικείο, "δικό μου"...
Εκ των υστέρων είδα και τις φωτογραφίες σου...
 Από το υπερπέραν...
Υπέροχες κι εκλεπτυσμένες Σαν σιωπές ποθεινές...
Σε σχέση με την ψυχολογία σου έλα να ανταμώσουμε...
Σε άλλους κόσμους... άστρινους κι αλλοπαρμένους...

Θέλω να κοιτάξεις τα προβλήματα με τη μέση σου...
Να ελαττώσεις τα βάρη που ενδεχομένως σηκώνεις...
Κυριολεκτικά και μεταφορικά...
Κανόνισε να τα πούμε κάποια στιγμή ανοιχτά στο πέλαγος...

Ως τότε γράψε μου δίχως φειδώ... δίχως αιδώ...
Σε σκέφτομαι πάντα όμορφα γλυκό μου αερικό... 
Σε νοιάζομαι...
Ίσως και να ΄χω γράψει για σένα... 

Έχω γράψει σίγουρα...στη ρίζα του δέντρου... 
στο απολιθωμένο δάσος που σε γνώρισα...
Μην μου ξαναπείς... μην σκεφτείς καν 
αν θέλω να επικοινωνούμε...
Θέλω να μαθαίνω νέα σου με όποιον τρόπο κρίνεις εσύ...
να μαθαίνω όμως... 

Κι αν είναι και καλά θα νιώθω όμορφα... Πολύ...
Αν ρωτάς για μένα... καλά είμαι... ναι είμαι καλά...
Στην ερημιά και στη νύχτα μου... 
Η νύχτα μέσα μου φέγγει παράξενα...
Μια νύχτα ξάστερη με κατακλύζει... 
Μια μελαγχολικά όμορφη νύχτα...
Μια νύχτα που σου μοιάζει πολύ... 
πού έχει το πρόσωπο σου...Το βλέμμα σου... 
το παράπονο σου...

Μάλλον είπα πολλά... ναι είπα... Πολλά...
Ελάχιστα είπα... Τίποτα... Την αγάπη μου...
Περιμένω νέα σου... τα δικά σου... 
Περιμένω...
Σε φιλώ... Σε... ναι... φιλώ... πάλι..._