Πάλι στις νύχτες... (Νίκος Ορφανίδης)

Τις νύχτες μου σε γύρευα 

 στ΄αστέρια σε ζητούσα 

στην μοναξιά μου μίλαγα 

 τα χείλη όταν διψούσαν 

στο βάθος των ονείρων μου 

μόνο σε συνταντούσα

Πάλι στις νύχτες να γυρνώ

με τα κουπιά κομμάτια

τις θάλασσες μου λαχταρώ

που ' ταν τα δυο σου μάτια

Ένα γλυκό ξημέρωμα

στα χέρια σου ποθούσα

τα χείλη τα φιλήδονα

γλυκά να τα φιλούσα

της λύπης το στερέωμα

μ' αγάπη να το σπούσα