...Και στην είσοδο του ονείρου εσύ !
Ταμίας ,ελεγκτής και σκηνοθέτης συνάμα.
Να κόβεις εισιτήρια , να καταγράφεις ή να διαγράφεις .
Το εισιτήριο μου , με αριθμό νιοστής .
Είσοδος απαγορευμένη λες .
Υπεράριθμα εισιτήρια.
Καθίσματα σε έλλειψη .
Πρόλαβαν άλλοι.
Μα...
Θέλω να γευτώ εικόνες .
Να δακρύσω ηλιοβασιλέματα.
Να γείρω μ'απαντοχή σε λαύρα όνειρα.
Να....να...να...
Αδιαφορείς .
Κλείνεις την είσοδο .
Το τρίτο καμπανάκι ηχεί βάναυσα στ' αυτιά μου .
Θυμίζοντάς μου , πως δεν πρόλαβα
να ζήσω τούτη την ώρα,
τούτη την ιστορία .
Οι βαριές , πορφυρές βελούδινες κουρτίνες
τραβιούνται απαλά ,
κι αποκαλύπτεται το σκηνικό .
Το έργο αρχίζει να ξετυλίγεται
χωρίς πρωταγωνίστρια
και τελειώνει χωρίς αυτήν .
Και οι θεατές βουβοί .
Δεν ξέρουν , αν πρέπει ,
να χειροκροτήσουν την πρωτοτυπία ,
ή να απαιτήσουν να βγει στη σκηνή
ο δήμιος σκηνοθέτης .
Έτσι ένας - ένας αποχωρούν βουβοί από την ...ιστορία ...
...Αγγέλα Καραγκούνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου