Φορές... Θώμη Μπαλτσαβιά.

Φορές νομίζω στα είπα όλα 

και δεν έχω πια κάτι άλλο να σου πω...

κάνω λάθος 

κι αυτό μου το έδειξε η αυγή που μόλις έρχεται,

η ψυχή μου πλημμυρίζει εσύ και έχω τόσα να πω 

που δεν είπα ως τώρα..

κάθε δειλινό σαν πλησιάζει..

κατακλύζομαι από την αρχή εσύ..

και γεννιούνται τόσα κι άλλα 

τόσα ξανά που μπορώ να σου πω...

φορές θαρρώ 

πως δε γίνεται κάτι άλλο να νιώσω για σένα...

τα έχω όλα αισθανθεί στο μέγιστο βαθμό 

αγγίζοντας επίπεδα του ονειρικού πια..

αποδεικνύομαι λάθος 

κι αυτό το κραυγάζει η καρδιά μου 

σαν της χαμογελάς...

το βιώνει το κορμί μου σαν σου κλέβει 

και σου χαρίζει αναπνοές...

φορές που έχω την εντύπωση 

πως δεν έχω κάτι άλλο να σου δώσω 

αφού όλα στα έχω δώσει..

εσφαλμένη εντύπωση πάραυτα...

το ανακαλύπτω κάθε που γράφω για σένα 

ακόμη ένα ποίημα..

το καταλαβαίνω σε κάθε δάκρυ..

σε κάθε γέλιο... σε κάθε λουλούδι 

που φυτρώνει σε γλάστρες παρατημένες...

στο πέταγμα κάθε πουλιού με όποιον καιρό...

φορές θεωρώ πως δε μπορείς κάτι άλλο να γίνεις 

αφού τα πάντα μου είσαι... ακόμη ένα λάθος 

που μου το ψιθυρίζει κάθε καινούριο φεγγάρι...

μου το ζωγραφίζει η βροχή πάνω στις στέγες...

και γίνεσαι.. γίνεσαι ακόμη κάτι άλλο..

γίνεσαι ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει..

ό,τι ποτέ θα υπάρξει...

πόσο χαίρομαι για τούτα τα λάθη μου..