Κομπάρσος... Νίκος Ορφανίδης.

Κι αυτή η νύχτα 
 στης σιωπής μέσα την άβυσσο 
τα όνειρα να μοιάζουν στοιχειωμένα 
 εσύ να ζεις σ' επίγειο παράδεισο 
εγώ στης μοναξιάς μου το πουκάμισο 
και το μυαλό μου με σπασμένα φρένα

Του έρωτα σου να 'μαι πάντα παιχνιδάκι
και να με έχεις στο μικρό σου το τσεπάκι
κομπάρσος να μαι στ' όνειρό σου
στο δαχτυλάκι να με παίζεις το μικρό σου

Χαμένος πάλι
σε ένα ψέμα σου να πιάνομαι
και ας το ξέρω ότι πάλι θα ματώσω
του έρωτα ναυάγιο αισθάνομαι
εσύ να μ' αγκαλιάζεις και να σκιάζομαι
κι εγώ δεν βρήσκω τρόπο να γλιτώσω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου