Κάποτε θα σου στείλω ένα δώρο ετεροχρονισμένα...
όταν δεν θα υπάρχει λόγος ίσως για δώρα αναμεταξύ μας
μα αυτό δε θα'ναι ένα οποιοδήποτε δώρο...αυτό το δώρο
θα έρθει να σε βρει την απολύτως κατάλληλη στιγμή...
ένα κουτί..ένα απλό κουτί από αυτά
που δε φαντάζεσαι πως θα κρύβουν σπουδαίο περιεχόμενο...
ένα ανώνυμο κουτί αφού θα έχει σφραγίδα το άρωμά μου
που θα με προδώσει ως αποστολέα...
το πρώτο που μέσα το θα βρεις καλά τυλιγμένο
είναι ένα τελευταίο φιλί...το φιλί που ήθελα
να σου δώσω κι όχι αυτό που σου έδωσα...
σε αυτό το φιλί θα νιώσεις την αλήθεια
κι όχι σε κείνο που θυμάσαι...κάπου κρυμμένο
αν ψάξεις καλά θα έχω φυλαγμένο κι ένα χαμόγελο...
δεν σου χαμογέλασα τότε κι ας μου το ζήτησες...δε μπόρεσα...
άσε για το τέλος την κονσέρβα που θα βρεις
μέσα σ'αυτό το κουτί..ναι..κονσέρβα..
μην σου φανεί παράξενο...πως αλλιώς θα μπορούσα
να κλείσω ερμητικά ως να φτάσει σε σένα το δώρο,
το περιεχόμενό της; τα ανείπωτα...
τα ανείπωτα έχω κλείσει εκεί...τα ανείπωτα που αν
στη θάλασσα τα ρίξεις θα γεννούν κύματα θεριά...που αν
τα πάρει ο άνεμος σύννεφα θα γίνουν και θα σκεπάσουν
την πλάση σε έναν ουρανό που θα έχει γνωρίσει
καλύτερες μέρες...όσα ποτέ δεν σου είπα
με απόλυτη επίγνωση...εκεί κλεισμένα αεροστεγώς
θα βρεις μες την κονσέρβα μου και θα τα μάθεις πια..όλα...
μην την ανοίξεις μόνο σα βραδιάσει και έχει φανεί
το ασήμι στο στερέωμα γιατί θα κλάψει...μην την ανοίξεις
όταν τα πουλιά θα κελαηδούν μη βουβαθούν για πάντα...
μην την ανοίξεις την κονσέρβα αυτή αν δεν με αγάπησες....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου