που παφλάζουν σαν σκέψεις,
μιλάμε για μνήμες αντανάκλαση
του καθρέφτη!
Μιλώ σαν τη
θάλασσα σαν το κύμα
π ' αντέχει, σαν του γλάρου
τ' απάγκιο που στα βράχια ασθμαίνει!
Μιλώ για τις σκέψεις
που ο ναύτης βουρκώνει,
στις στιγμές που ναι μόνος,
την ψυχή του κλειδώνει!
Μιλώ για τον έρωτα
το γκρίζο τοπίο, παραγάδι
που ψάρεψα σαν περνούσε
το πλοίο!
Μιλώ για τον
έρωτα του καημού
την ανάσα γι αυτά που δεν
άγγιξα και έχουν γίνει ναυάγια!
Μιλώ για τις
νύχτες που μετρούσα
τ'αστέρια, διχασμένος έμοιαζα
να σκέφτομαι εσένα!
Μιλώ για τα
σκόρπια δειλά ονειρά μου,
με κρατούσαν αιχμάλωτο
ο νούς κι' η καρδιά μου!
Μιλώ με το πείσμα
της ψυχής το συναίσθημα,
στις κρυμμένες σιωπές δεν
αγγίζω ανεύθυνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου