Τι κάνει αυτό το κλάμα
που με συνεπαίρνει;
Τι κάνει αυτό το χάδι
που δεν με φτάνει;
Κι αυτό το γέλιο
να μην σταματάει στην μέση
την ώρα...
Να στέκεται κάτι να περιμένει.
Ημερεμένη η θλίψη μου
την αναγνωρίζω
μα της χαράς την οσμή
θέλω ν' αγγίξω.
Ξεκινάω τώρα να σε βρω.
Με σημαδεύει ο δρόμος
με κρατάνε τα χρώματά σου
στο ήρεμο που με ξαφνιάζει.
Αλλά δεν ήξερες να μου πεις
τι να συλλαβίζω.
Μόνο για τα αίτια
των αναίτιων με ρωτούσες
κι εγώ πώς να 'ξερα
τις απαντήσεις;
Ξεκινάω τώρα να ΄ρθω
συμβούλεψέ με
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου