Το ήξερες.
Ήξερες ότι φοβάμαι τις αστραπές.
Κι ούτε μιά λέξη δεν είπες.
Ούτε ένα νεύμα δεν έκανες.
Ήξερες πως τρέμω τους κεραυνούς.
Κι αυτή η λάμψη...
Σαν να ανοίγουν οι ουρανοί.
Κάνω μιά ευχή...
Ίσως να πιάσει.
Δε θα σου πω τί ευχήθηκα...
Δεν θα πιάσει η ευχή μου αλλιώς.
Ένα όμως θέλω να ξέρεις.
Απόψε ήμουνα δυνατή.
Με πήρα αγκαλιά.
Οι φόβοι μου έγιναν δύναμή μου.
Οι αστραπές γέμισαν πεφταστέρια.
Οι κεραυνοί έγιναν στίχος τραγουδιού.
Η λάμψη πέπλο ασημόσκονης..
Στ' αυτιά μου ήχος μουσικής η βροχή.
Ένα με τα δάκρυα της ψυχής μου.
Ήξερες και δεν έκανες τίποτα.
Όμως τώρα δε φοβάμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου