Eίσαι μέσα μου ο δαίμονας που δεν με αφήνει να ηρεμήσω.
Το δωμάτιο μου έχει μετατραπεί
σε πτέρυγα ψυχιατρικής κλινικής.
Ακούω παντού την φωνή σου,
όμως μπροστά μου το απόλυτο χάος.
Το παρελθόν και το παρόν δεν υπάρχουν για μένα
φτιάχνω ιστορίες αγάπης με το μυαλό μου για το μέλλον.
Πρέπει να γίνει κάτι να “ξυπνήσω”.
Ασκείς πάνω μου μια πρωτόγνωρη εξουσία και πάντα
στο τέλος μονάχη μου κοιμάμαι.
Όλα γύρω μου δανεικά.
Η εικόνα σου, η φωνή σου, η αγάπη σου.
Όλα έρχονται και φεύγουν και μένω μόνο
με ένα ζευγάρι χέρια, τα δικά μου.
Με αγκαλιάζω και τα ψέματα γύρω μου στήνουν χορό.
Γύρω από το κρεβάτι μου ένας ιστός αράχνης,
είμαι το θήραμα στην μέση, δεν ξέρω αν θέλω
να ελευθερωθώ, δεν με περιμένει πουθενά τίποτα
και κανείς και εσύ είσαι ένα όνειρο θερινής νυκτός,
το καλοκαίρι όμως φεύγει γρήγορα
και ο χειμώνας κρατάει περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου