Αγαπημένο μου αύριο.
Κοίμησα για λίγο το παρόν μου
που δεν μ' αφήνει να σ' ονειρευτώ
και σου γράφω βιαστικά
ό,τι προφτάξει να σου πει η καρδιά μου.
Περιμένω πως και πως να συναντηθούμε.
Δεν ξέρω πως θα σ' αναγνωρίσω.
Να φοράς στα μάτια σου μια θάλασσα
και να κρατάς στα χέρια σου τα θαύματα.
Καλό μου άγνωστο ποθούμενο
είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει πολύ
εδώ.
Και υποπτεύομαι βεβαιότητα
πως θα ευτυχήσουμε κι οι δυο.
Σου γράφω αυτό το γράμμα.
Δεν έχω διεύθυνσή σου
και πώς θα το λάβεις δεν ξέρω.
Εγώ πάντως θα το ρίξω στο κουτί
της ευλογούμενης προσδοκίας μου
για σένα.
Δεν γνωρίζω πότε θα 'ρθεις
ως πότε να σε περιμένω
μα είναι τόσο ωραία να περιμένεις.
Είναι κι αυτό ένα κάτι από ευτυχία.
Αγαπημένο μου αύριο
ανοιχτή αφήνω την πόρτα μου
να μπεις.
...Στέλλα Βρακά...
Από το Κατάγυμνο γραφής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου