Στρωθήκαν οι χάρτες του βυθού
χαλί να τους πατήσεις
τα φύκια παραμέρισαν
και τα κοχύλια άνοιξαν
παράθυρα στο φώς
Και ένα δρεπάνι φονικό
ρίζα ρίζα θερίζει την ψυχή μου
Ενα τρελό χλιμίντρισμα
φυσάει το Εγώ μου
Και το καραβάνι των πόθων
ακολουθεί την χορωδία στο ύψωμα
Γέμισε το βράδυ
αστραφτερούς κεραυνούς
που αλυχτάνε τους πολεμιστές
και τα δάχτυλα αγγίζουν
την πτήση των άστρων
Αναβλύζει ένας ψάλτης ήχος
από τοπίο βαθύ
και όλα τα χάη μαζί
σιωπηλά γονατίζουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου