Τα βιβλία όλα διαβασμένα.
Μα η φωνή τους θα μου θυμίζει
κάτι, αν τα ξανανοίξω.
Τα τραγούδια όλα ειπωμένα...
αυτά τα παλιά τραγούδια.
Τα νέα τραγούδια δεν με φτάνουν.
Τα κεντήματα όλα στα συρτάρια.
Τα χρώματα ζωγραφιές σταυροβελονιάς,
κεντημένα με θέα την θάλασσα,
τώρα δεν έχουν κάτι να κάνουν.
Τα γράμματα, πότε στα τετράδια
και πότε στο πληκτρολόγιο,
μυρίζουν ανεπάρκεια μα και πληρότητα
κατά το χατήρι του καιρού.
Και έχω την αίσθηση, πως αυτές οι μέρες
κάνουν την χάρη στην Αλκυόνη,
να ζήσει τον έρωτά της...!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου